Λαμβάνετε
τὸ
νόημα
ἀφαιρώντας
τῆς
προσμονῆς
τὸ
ἦθος
ποὺ
δὲν
ἀνήκει
σὲ
κρίσης
ὥρα,
παρὰ
μόνο
σὲ
αὐτοῦ
ποῦ
εἶναι
Ἀμετάβλητο
Δεδομένο
ἡ
δομή
του,
ἄρα
δίνουμε
καὶ
λέμε
ὅτι
ἡ
ἐξίσωση
Fibonacci Ὑποχρεωτικὰ
καὶ
Ἀμετάκλητα
εἶχε
ἕνα
Διπλὸ
Πρόσημο,
σᾶς
δίνουμε
ἀνάδρομη
ἐξίσωση
στοῦ
μύθου
τὴ
ζέση,
νὰ
ὁ
ρυθμὸς
τοῦ
διπλοῦ
πελέκεως,
ὅστις
εἶναι
παρὼν
καὶ
ἀνὰ
συστοιχιῶν
συμπάντων
τὴν
Παρουσία,
ἡ
ἐρώτηση
εἶναι
σωστή,
ποῦ
μᾶς
τίθεται,
σᾶς
δίνουμε
τὴν
ἀπάντηση,
τουτέστιν
ἡ
ἀνάδρομη
κίνηση
εἶναι
ἐπιβεβλημένη
:
«ΔΙΑφορετικά
δὲν θὰ ὑπῆρχε
Φιλευσπλαχνία.»
21/4/2015
Μὴν
ποιεῖτε τοῦ πεπτωκότα τὴν ἁμαρτία.
Σᾶς ὉMιλεῖ
Ὁ
Πατέρας Ὅλων,
καὶ ναὶ σᾶς ἔσχει ζητηθεῖ στὴν
προηγούμενη τῆς παρουσίας μου ὡς
ὁμιλία, νὰ μὴν ἀναρωτιέστε κὰν διὰ
τὴν Ταυτότητα Τοῦ ΟΜιλούντος,
ὄχι διότι δὲν ἔσχει ἀλλὰ διότι ἔναντι
Ἀμεταβλήτου καὶ Ἀκτίστου δὲν
περιορίζεται.
Ὁ
Πεπτωκῶς τὴν ἁμαρτία τὴν ἔκανε πόνημα
φροντίδας καὶ στὴν ὕλη σὲ κάθε ἔργου
του
τὴν
παρουσία στὸν 20ό αἰῶνα, χάνοντας Τὸν
Παράδεισο. Προσέφερε ναί, ἀλλὰ δὲν
ἄνοιξαν διὰ αὐτὸν Οἱ Πύλες Τῶν
Παραδείσων, αὐτοὶ γὰρ ἀνοίγουν καὶ
κλείνουν ἀπὸ τὴ γῆ ὅταν Στὸν Ἀμετάβλητο
χρωστᾷς «Κάρμα
Δεσμοῦ»,
αὐτὸ ποὺ ὁ λαὸς τὸ λέει ἀλλοιῶς καὶ
ἀλλιώτικα στὴ σοφία τῶν χρόνων ὡς
παρατήρηση ζωῆς ποῦ στοὺς Θεοὺς εἶναι
ἀρεστὴ διότι δίνει Ὑπομόχλιο Αἰωνίας
Ζωῆς σὲ Μύθων Γέρμα.